Podsumowując, kiedy mieszkamy we własnym domu, nie płacimy czynszu, ale wiele spraw jest na naszej głowie. Utrzymanie domu nie jest jednak dużo droższe niż koszty mieszkania w mieście. Tymczasem tylko w domu możemy uniezależnić się od dostawców energii i to do nas należy decyzja o sposobie ogrzewania domu, a zatem i jego koszty. Zapotrzebowanie energetyczne na energię końcową wyliczono dla mojego domu na 100,74 kWh/m2rok. Przy 123,9m2 powierzchni do ogrzania wychodzi (100,74*123,9)=12481,686 kWh/rok. W okresie maj-październik płaciłem 250zł co 2 miesiące za ciepłą wodę. (750zł-371zł)/1,6=236m3 gazu a to jest 246m3*9,9kWh/m3=2336,4 kWh na 6 miesięcy za W zależności od sprzedawcy energii, stawki opłat są zróżnicowane. Średnio w Polsce wg cen z 07.2022 roku w taryfie całodobowej G11 koszt 1 kWh wynosi 0,66 zł. Do celów grzewczych najlepiej wybrać taryfę G12 lub G12w (weekendową). W przypadku taryfy G12 z tańszej energii można korzystać w godz. 22:00 - 6:00 i 13:00 -15:00, przy Fast Money. Ogrzewanie gazowe ma wielu zwolenników. Bardzo kusząca wydaje się perspektywa posiadania kotła, który jest urządzeniem całkowicie bezobsługowym. Ponieważ jednak w polskim klimacie koszty ogrzewania budynku stanowią znaczny procent wydatków związanych z eksploatacją domu, rzeczywistość jest nieco bardziej skomplikowana. Co trzeba wiedzieć o ogrzewaniu gazowym? Jak zaplanować taką instalację? Z jakimi kosztami musisz się liczyć? Ogrzewanie gazowe – od czego zacząć wybór sposobu ogrzewania? Wybierając projekt domu, zwróć uwagę, jaki rodzaj ogrzewania zaplanował w nim projektant. Najczęściej ten wybór jest powiązany z technologią budowy, gdyż ogromne znaczenie dla efektywności systemów ma izolacyjność budynku. Na wybór sposobu ogrzewania duży wpływ ma również miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy, a także inne lokalne prawo, na przykład uchwały antysmogowe. Ogrzewanie gazowe w domu wymaga doprowadzenia przyłącza do budynku oraz zainstalowania wewnątrz odpowiedniego kotła. Do wyboru masz: ogrzewanie gazem ziemnym – w tym przypadku niezbędne jest wykonanie przyłącza gazowego i podpisanie umowy na dostarczanie paliwa ze spółką gazowniczą; ogrzewanie na gaz płynny LPG – gdy nie ma możliwości podłączenia instalacji do gazociągu, gaz płynny składuje się na terenie posesji w specjalnym pojemniku. Ogrzewanie gazowe to różne systemy zarówno wodne, jak i powietrzne. Najpopularniejsze jest centralne ogrzewanie gazowe wodne. Źródłem ciepła są w nim wypełnione wodą grzejniki lub instalacje podłogowe i sufitowe. Alternatywę stanowi ogrzewanie nadmuchowe gazowe, które polega na bezpośrednim wtłaczaniu gorącego powietrza do pomieszczeń przez specjalne otwory w ścianach. Nowoczesne ogrzewanie gazowe nie wymaga wygospodarowania w budynku odrębnego pomieszczenia na kotłownię. Kocioł gazowy do 30kW można zamontować w kuchni, łazience, korytarzu, garażu. Co więcej, jest on praktycznie bezobsługowy: wystarczy go odpowiednio zaprogramować i raz w roku dokonać przeglądu. Ile kosztuje ogrzewanie domu gazem? Koszty miesięczne Dla wielu osób kluczowe kryterium wyboru sposobu ogrzewania domu to koszty eksploatacji. Ile kosztuje ogrzewanie gazowe? Tak naprawdę zależy to od wielu czynników: ceny gazu, jego zużycia, konstrukcji budynku. W Polsce cena gazu ziemnego jest regulowana przez Urząd Regulacji Energetyki, który co roku ustala stawki maksymalne dla gospodarstw domowych. Jeśli zdecydujesz się na ogrzewanie gazowe, koszty możesz oszacować, analizując taryfy poszczególnych dostawców. Wiedząc, że roczne zapotrzebowanie energetyczne domu o standardowej izolacji wynosi około 100 kWh/m2, obliczysz, ile wyniesie koszt miesięczny przy ogrzewaniu gazowym. Koszt ogrzewania domu gazem Od stycznia 2022 roku obowiązują nowe stawki zatwierdzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Wzrosty cen sięgają nawet 41%, co sprawia, że ogrzewanie gazowe pociągnie za sobą znacznie wyższy koszt niż w latach wcześniejszych. W różnych regionach Polski można zawrzeć umowę z innymi dostawcami gazu, którzy oferują bardziej konkurencyjne stawki – podwyżki jednak dotyczą wszystkich. Koszty ogrzewania domu jednorodzinnego gazem W 2022 roku cena gazu u największego dostawcy, czyli PGNiG w taryfie z której korzystają osoby ogrzewające domy, wynosi 20,397 groszy za 1kWh. Dla porównania: rok temu było to 11,0011 groszy. Oznacza to, że roczny koszt ogrzewania budynku o powierzchni 150 m2 przekroczy 3000 złotych. Jeśli dom jest starszy lub nieocieplony, cena ta wzrośnie. Podana kwota odnosi się wyłącznie do zużycia: na rachunkach znajdują się również dodatkowe opłaty, np. abonament czy koszty dystrybucji. Koszty ogrzewania domu energooszczędnego gazem Oszczędności przyniesie inwestycja w dom energooszczędny. Roczne zapotrzebowanie energetyczne budynku wynosi w tym przypadku 50-70 kWh/m², co oznacza, że przy metrażu 150 m2 zapłacisz przeciętnie od 1530 do 2100 złotych w zależności od zastosowanej technologii. Koszty ogrzewania domu pasywnego gazem Większych oszczędności mogą spodziewać się właściciele domów pasywnych. Tu roczne zapotrzebowanie energetyczne wynosi zaledwie 10-15 kWh/m², koszt ogrzewania zamknie się więc w granicach 310-457 złotych. Ile kosztuje ogrzewanie gazowe domu 150 m2? Dokładne liczby stanowiące odpowiedź na pytanie, ile kosztuje ogrzewanie gazowe domu o powierzchni 150 m2, pojawiły się już wyżej. Warto jednak doprecyzować, od czego te wartości są uzależnione. Okazuje się, że takich czynników jest sporo, a zaliczają się do nich: typ kotła, pogoda, indywidualne preferencje termiczne domowników. Najważniejszym elementem wpływającym na wysokość rachunków jest jednak izolacyjność termiczna budynku. Na tanie ogrzewanie gazowe mogą liczyć głównie właściciele domów energooszczędnych, w przypadku których zapotrzebowanie energetyczne mieści się w przedziale 50-80 kWh/m². Najwyższe rachunki zapłacą mieszkający w starych budynkach pozbawionych izolacji. Zapotrzebowanie na energię może wynosić nawet 200 kWh/m². W zależności od termoizolacji budynku roczne wydatki na ogrzewanie gazowe domu o powierzchni 150 m2 wynoszą: dla domu standardowego – ok. 3000 zł, dla domu nieocieplonego – ok. 6090 zł, dla domu energooszczędnego – ok. 1600 zł. Co ważne, nowo budowane domy muszą spełniać wymogi w zakresie współczynnika Ep (kWh/m2), który określa roczne zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną potrzebną do ogrzewania, przygotowania wentylacji, chłodzenia oraz oświetlenia. Od 2021 r. współczynnik ten wynosi 70 kWh/m2, co oznacza, że w nowych budynkach koszty ogrzewania gazowego nie powinny wynosić więcej niż 2130 złotych. Należy jednak podkreślić, że to szacunki, gdyż faktyczne zużycie gazu jest zwykle sporo wyższe, a rachunki powiększają dodatkowe opłaty naliczane przez dystrybutorów. Czujnik czadu i gazu – jaki wybrać? Ogrzewanie gazowe z butli – co warto wiedzieć? Alternatywą dla ogrzewania na gaz ziemny może być ogrzewanie gazowe LPG. W praktyce do tego celu powinno wykorzystywać się propan, gdyż propan-butan zasila urządzenia o niewielkim poborze, na przykład kuchenki. Gaz do ogrzewania ma postać płynną, dlatego do jego gromadzenia niezbędny jest specjalny zbiornik umieszczony na terenie posesji, nad lub pod ziemią. Do ogrzania domu o powierzchni 150 m2 wystarczy zbiornik o pojemności 2700 litrów. Inna opcja to ogrzewanie gazowe z butli 33- lub 11-kilogramowej. W praktyce pierwsza opcja jest rzadko wykorzystywana, a do ogrzewania domu stosuje się zbiornik lub zestaw kilku butli 33-kilogramowych. Są to stosunkowo niewielkie butle montowane w zestawach w zależności od zapotrzebowania na paliwo. Zestaw wyposażony jest również w specjalne przyłącze bezpośrednio wpinane w instalację gazową budynku. Co ważne, montaż takiej butli, w przeciwieństwie do zbiornika, nie wymaga projektu, nadzoru UDT i pozwoleń. Cena zbiornika na gaz płynny wynosi od 7000 do 11 000 złotych. Znacznie tańsza jest dzierżawa zbiornika lub butli, gdyż zwykle wymaga jedynie wpłaty kaucji. W ramach umowy można liczyć także na korzystne ceny wymiany butli lub dostawy gazu. Przy ogrzewaniu gazowym z butli przydomowej cena uzależniona jest przede wszystkim od ceny propanu grzewczego. Nie jest ona regulowana odgórnie i pod koniec 2021 roku wynosiła ok. 3 złote za litr. Szacunkowe roczne zużycie propanu do ogrzewania domu wynosi ok. 14 l/m2, co oznacza, że w przypadku ogrzewania gazowego z butli przydomowej koszty ogrzewania budynku o powierzchni 150 m2 wyniosą ok. 6300 zł. Ogrzewanie gazowe – koszt instalacji Znając orientacyjne koszty ogrzewania domu gazem, warto jeszcze sprawdzić, jakie są koszty instalacji gazowej w budynku jednorodzinnym. Średnio to nawet kilkanaście tysięcy złotych. Jeśli zatem planujesz taką inwestycję, policz, ile pochłoną kolejne etapy wykonania instalacji i zakup niezbędnych urządzeń. Z jakimi wydatkami musisz się liczyć? To przede wszystkim: projekt techniczny instalacji gazowej – ok. 1200 zł; usługi geodezyjne – ok. 1000-2000 zł; zakup i montaż szafki gazowej – 300-800 zł; wykonanie przyłącza gazowego – 1850-2150 zł plus cena odbioru – ok. 200 zł; koszt zakupu materiałów budowlanych – 100-170 zł/m, montaż instalacji gazowej – w zależności od technologii od 1000 do nawet 6000 zł, zakup kotła kondensacyjnego dwufunkcyjnego – ok. 4000 zł, montaż kotła – ok. 400-900 zł. Do powyższych kosztów należy doliczyć jeszcze koszt zakupu i montażu grzejników lub cenę wykonania innego systemu dystrybucji ciepła, na przykład ogrzewania podłogowego. Pozwolenie na ogrzewanie gazowe – co warto wiedzieć? Założenie instalacji gazowej w domu lub mieszkaniu wymaga dopełnienia kilku formalności. W pierwszej kolejności trzeba złożyć do spółki gazowniczej wniosek o wydanie warunków przyłączenia do sieci gazowej. Nie jest to zatem dokument dotyczący samego pozwolenia na ogrzewanie gazowe, ale możliwości podłączenia się do sieci gazowej. Do wydawania warunków decydent potrzebować będzie opinii kominiarskiej i aktualnej mapy sytuacyjnej terenu. Jeśli instalacja ma zostać zamontowana w budynku wielorodzinnym, konieczna będzie zgoda lokatorów na ogrzewanie gazowe. Wzór można znaleźć w internecie. Po uzyskaniu zgody budowę instalacji gazowej trzeba zgłosić do starostwa powiatowego. Od 2020 roku można wykonać ogrzewanie gazowe bez pozwolenia na budowę. Termomodernizacja – co to jest i jakie działania obejmuje? Dotacje na ogrzewanie gazowe – kto i jak może się o nie ubiegać? Dotacje na ogrzewanie gazowe mogą uzyskać przede wszystkim właściciele domów jednorodzinnych korzystający z programu Czyste Powietrze. Wysokość dopłat uzależniona jest od uzyskiwanych dochodów i może wynieść od 45 do 75% wartości inwestycji. Kolejną opcją dofinansowania do ogrzewania gazowego jest ulga podatkowa, tzw. ulga termomodernizacyjna, umożliwiająca odliczenie wydatków na zakup i montaż kotła gazowego od podstawy podatku. Na ogrzewanie gazowe dofinansowanie można uzyskać również poprzez jeden z licznych programów samorządowych. Ich celem jest zachęcenie mieszkańców do wymiany tzw. „kopciuchów” na kotły nowej generacji, a tym samym walka ze smogiem i poprawienie jakości powietrza w ośrodkach miejskich. Jakie mamy jeszcze możliwości ogrzewania gazowego? Gaz pozwala ogrzewać budynek na różne sposoby. Najpopularniejsze jest centralne ogrzewanie gazowe, które pozwala dystrybuować produkowane przez kocioł ciepło do tradycyjnych grzejników umieszczonych w poszczególnych pomieszczeniach. Można zdecydować się także na ogrzewanie podłogowe gazowe, aby jednak był to system wydajny, powinien bazować na kotle kondensacyjnym. Ciekawą opcję stanowi ogrzewanie gazowe nadmuchowe, w którym pomieszczenia nagrzewane są ciepłym powietrzem wtłaczanym do nich przez specjalne otwory w ścianach. Coraz częściej spotkać można także ogrzewanie hybrydowe, czyli połączenie ogrzewania na gaz z innym źródłem ciepła, np. kominkiem. Ogrzewanie gazowe – jak najlepiej ustawić i jaka temperatura na piecu gazowym będzie optymalna? Aby uzyskać optymalny komfort cieplny w pomieszczeniach, trzeba wiedzieć, jak najlepiej ustawić ogrzewanie gazowe i – przede wszystkim – jak ustawić temperaturę na piecu gazowym. Powinien to zrobić monter kotła podczas pierwszego uruchomienia. Specjalista określa tzw. krzywą grzania, która jest uzależniona między innymi od temperatury panującej na zewnątrz i izolacji cieplnej budynku. Standardowo, by uzyskać wewnątrz temperaturę na poziomie 20oC, na kotle powinno się ustawić temperaturę od 50 do 70oC. Sezon grzewczy – kiedy zgodnie z przepisami rozpoczyna się sezon grzewczy? Ogrzewanie gazowe – wady i zalety Z danych GUS wynika, że ogrzewanie gazowe jest montowane w przeszło 62% nowo powstałych domów i mieszkań w Polsce. Jedynie 30% inwestorów decyduje się na paliwo stałe, a 1,6% wybiera ogrzewanie elektryczne. To najlepszy dowód na to, że ogrzewanie gazowe w domu jest obecnie uznawane za najkorzystniejsze rozwiązanie. Do najważniejszych zalet gazowych instalacji grzewczych zalicza się: efektywność, szczególnie przy kotłach kondensacyjnych; bezobsługowość; niską awaryjność; niewielką szkodliwość dla zdrowia i środowiska naturalnego; brak konieczności wygospodarowania pomieszczenia na kotłownię; możliwość wykorzystania jednego pieca do ogrzania domu i wody użytkowej. Wady ogrzewania gazowego to przede wszystkim wysoki koszt wykonania instalacji i zakupu kotła oraz ceny gazu. Przed podjęciem decyzji o montażu takiego systemu grzewczego warto przede wszystkim oszacować opłacalność inwestycji, analizując efektywność ogrzewania w budynku o określonej izolacyjności. Warto też sprawdzić, jakie opinie ma np. ogrzewanie podłogowe gazowe wśród użytkowników, którzy zdecydowali się na takie rozwiązanie zamiast standardowego ogrzewania elektrycznego. Dofinansowanie od PGNiG na wymianę pieca lub kotła w 2022 Ogrzewanie gazowe a inne rodzaje ogrzewanie – co będzie lepsze? Wybór najlepszego sposobu ogrzewania domu wymaga wzięcia pod uwagę różnych aspektów, dlatego bardzo trudno określić, który typ paliwa jest najlepszy. W polskich warunkach z pewnością dość łatwo rozstrzygnąć, które rozwiązanie jest tańsze. W porównaniu: ogrzewanie elektryczne czy gazowe, to drugie jest zdecydowanie bardziej ekonomiczne. Co lepsze: ogrzewanie gazowe czy ekogroszek? Ekogroszek, podobnie jak gaz, jest uznawany za paliwo ekologiczne, a koszty ogrzewania z jego użyciem są dość zbliżone do ogrzewania gazowego. Warto jednak wiedzieć, że cena instalacji ogrzewania na ekogroszek jest znacznie niższa. Z drugiej strony, piec na ekogroszek wymaga kotłowni i większego zaangażowania do jego obsługi. Podobnie wypada porównanie jeśli chodzi o wybór: ogrzewanie gazowe czy pellet. W tym przypadku ogrzewanie pelletem jest tańsze niż gazem, ale jednocześnie bardziej absorbujące: trzeba kupować i magazynować opał. Sama obsługa kotła z podajnikiem nie jest problematyczna, ale na pewno bardziej wymagająca niż obsługa ogrzewania gazowego. A co wygrywa pod względem ekonomicznym w parze: ogrzewanie gazowe czy pompa ciepła? Zdecydowanie pompa ciepła, która jest uznawana za najtańsze źródło ogrzewania. Należy jednak pamiętać, że jej instalacja jest kosztowna (pochłonie minimum 30 000 – 50 000 złotych), a do jej działania niezbędna jest energia elektryczna. Typ paliwa Roczny koszt eksploatacj Koszt założenia instalacji Gaz 3000 zł od 14 000 zł Prąd od ok. 6000 do 14 000 zł od ok. 3000 zł do nawet 30 000 zł przy ogrzewaniu podłogowym Ekogroszek ok. 3500-4000 zł ok. 10 000 zł Pellet od ok. 2000-4000 zł ok. 8000 zł Pompa ciepła ok. 2000 zł od 30 000 zł Piec na ekogroszek – jak ustawić i jaki wybrać piec na ekogroszek? Ogrzewanie gazowe – czy to się opłaca? Ogrzewanie gazowe warto polecić wszystkim, którzy cenią wygodę, jaką daje ten system. Wszystkie procesy odbywają się bezobsługowo i intuicyjnie, a jedyne, co musi robić użytkownik, to kontrolować stan gazu w zbiorniku, jeśli na taki właśnie wariant się zdecydował. Ogrzewanie domu gazem zaliczane jest również do metod ekologicznych. Powstające spaliny są znacznie czystsze, nie zawierają pyłów i benzopirenów. Ma to ogromne znaczenie nie tylko z punktu widzenia zdrowia domowników, ale również powietrza w okolicy. Rok 2020 był kolejnym, w którym zaobserwowano istotne wzrosty sprzedaży niskotemperaturowych źródeł ciepła. Przy czym zarówno pompy ciepła, jak i kotły kondensacyjne wymagają zastosowania odpowiednich grzejników, które będą mieć dużą powierzchnię kontaktu z powietrzem oraz niską temperaturę emisji. Wymagania te spełnia niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe, które w związku z tym cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Ile kosztuje ogrzewanie podłogowe i jak je wybrać? Sprawdź bezpłatnie oferty na pompę ciepła Spis treści – Czego dowiesz się z artykułu? Ogrzewanie podłogowe i pompa ciepła Domy niskoenergetyczne, które wg europejskiej normy ISO odznaczają się zapotrzebowaniem na energię do ogrzewania mniejszym niż 70 kWh/m²/rok, stają się powoli standardem w budownictwie jednorodzinnym. Dlaczego? Ponieważ spełniają one nie tylko nowe warunki techniczne 2021, ale również stanowią doskonałą inwestycję w spokojną przyszłość. Właściciel takiego domu bowiem do minimum obniża rachunki związane z jego utrzymaniem, a także w razie chęci sprzedaży nieruchomości – zwiększa jej wartość rynkową. Nowe warunki techniczne 2021 bez większych przeszkód mogą spełnić dwa systemy grzewcze: kotły na biomasę i pompy ciepła w połączeniu z instalacją fotowoltaiczną. Pompy ciepła (powietrzne, gruntowe i wodne), to energooszczędne i ekologiczne urządzenia, które do ogrzewania i chłodzenia domu oraz uzyskania ciepłej wody wykorzystują odnawialne źródła energii (prąd z sieci stanowi jedynie ok. 25 proc. całkowitego zużycia). Umożliwia to redukcję kosztów ogrzewania nawet o 70 proc., w porównaniu do instalacji tradycyjnych. Wśród innych korzyści pomp ciepła najczęściej wymienia się też komfort użytkowania oraz niezawodność i trwałość do kilkudziesięciu lat. Ponadto, aby obniżyć koszt inwestycji, można skorzystać z różnych form dofinansowania na pompę ciepła (w tym Czystego Powietrza, a w przyszłym roku z programu Moje Ciepło). Decydując się jednak na montaż niskotemperaturowej pompy ciepła, inwestor powinien wybrać: nie tylko źródło dolne (czyli powietrze, grunt lub wodę); ale i górne źródło, jakim jest instalacja grzewcza w budynku. W tym przypadku idealnie sprawdza się niskotemperaturowe ogrzewanie płaszczyznowe (najczęściej działa ono przy temperaturze obiegu ok. 30 – 40°C), z którego największym zainteresowaniem cieszy się szczególnie ogrzewanie podłogowe, czyli tzw. podłogówka. Im mniejsza jest bowiem różnica temperatur pomiędzy źródłem dolnym, a górnym, tym niższe są koszty eksploatacyjne. Co równie ważne, ogrzewanie podłogowe nie tylko idealnie nadaje się do współpracy z niskotemperaturową pompą ciepła, ale przynosi również wiele korzyści, takich jak chociażby estetyka wnętrza czy wysoki komfort cieplny domowników. Dzięki temu, że ciepło przekazywane jest równomiernie przez całą płaszczyznę podłogi, to średnia temperatura wnętrza może zostać obniżona o 1-2℃ (nie ma to wpływu na komfort cieplny mieszkańców, zmniejsza się jednak zużycia energii o ok. 5-6 proc.). Ponadto dzięki optymalnemu dla organizmu człowieka rozkładowi temperatury (jest on niższy powyżej tułowia, a wyższa przy stopach) odczuwalny jest większy komfort cieplny. W przypadku ogrzewania podłogowego, budynek musi być ocieplony! Ogrzewanie podłogowe bowiem będzie spełniać swoją rolę wyłącznie wtedy, jeśli inwestor zadba o zminimalizowanie strat ciepła. Sprawdź bezpłatnie oferty na pompę ciepła Ogrzewanie podłogowe – rodzaje Jak więc można zauważyć, ogrzewanie podłogowe stanowi wygodną i estetyczną alternatywę tradycyjnego systemu (które może z powodzeniem całkowicie zastąpić, lub też stanowić jego uzupełnienie. Pierwszą jednak ważną kwestią, którą trzeba rozważyć przed jego montażem jest podjęcie decyzji o wyborze konkretnej technologii. Wyróżnia się bowiem trzy rodzaje ogrzewania podłogowego. Ogrzewanie podłogowe wodne Wodne ogrzewanie podłogowe jest najbardziej popularnym typem ogrzewania podłogowego, które można wykonać w dowolnych strefach budynku lub we wszystkich pomieszczeniach. Przy czym najczęściej montowane jest ono w nowych domach, w których źródłem ciepła jest kocioł bądź pompa ciepła. W tym przypadku, jak wskazuje na to sama nazwa – nośnikiem ciepła jest woda. Natomiast ciepło rozprowadzane jest za pomocą systemu rurek (miedzianych lub z tworzyw sztucznych), ułożonych bezpośrednio pod podłogą. Montuje się je bezpośrednio na izolacji termicznej i przeciwwilgociowej lub też na wysokości około 1 cm ponad izolacją. Rury grzejne zalane są warstwą jastrychu, na którym następnie instalowana jest warstwa wykończeniowa podłogi. Może to być: wykładzina, płytki ceramiczne lub kamienne, odpowiednie gatunki drewna oraz dostosowane do tego typu ogrzewania panele podłogowe lub tworzywa sztuczne. Przy czym konieczne jest wykonanie całej instalacji centralnego ogrzewania ( zakup kotła grzewczego i zainstalowanie sterowników oraz pomp cieplnych, co naturalnie wiąże się z dużymi nakładami finansowymi. Jednak już użytkowanie ogrzewania podłogowego wodnego jest znacznie tańsze niż ogrzewania podłogowego elektrycznego. Co istotne, ten rodzaj podłogówki powinien zostać zaprojektowany na etapie budowy domu, ponieważ dokładny schemat instalacji umożliwi dobranie odpowiedniego pieca i podstawowych elementów wyposażenia (ponadto po jego zainstalowaniu nie można już zmienić powierzchni tego ogrzewania). Najczęściej tworzy się z ogrzewaniem podłogowym i dodatkowymi grzejnikami ściennymi. Woda, która znajduje się w instalacji zostaje nagrzana do temperatury 40-50℃, a następnie stopniowo wydostające się przez podłogówkę ciepło równomiernie ogrzewa wnętrze. Ogrzewanie podłogowe wodne może zostać zintegrowane z wszystkimi źródłami energii: pompami ciepła; kotłami gazowymi; kotłami olejowymi; kotłami elektrycznymi; kolektorami słonecznymi. Co znacznie obniży koszty ogrzewania. Jedynym warunkiem jest jednak możliwość regulacji temperatury. Ogrzewanie podłogowe wodne jest polecane zwłaszcza do ogrzewania budynków mających instalacje centralnego ogrzewania. Należy również pamiętać o tym, że montaż instalacji wodnej wymaga doświadczenia i precyzji. Oczywiście można wykonać samodzielnie wszystkie prace, jednak jest to dość ryzykowne. Dlatego też, najbezpieczniej jest jej montaż powierzyć sprawdzonym i polecanym fachowcom, którzy udzielają gwarancji na swoje usługi. Ogrzewanie podłogowe wodne – zalety: współpraca ze wszystkimi urządzeniami grzewczymi (w tym pompą ciepła); niskie koszty eksploatacji; emisja ciepła następuje przez promieniowanie, co zwiększa komfort cieplny; równomierny rozkład temperatury w całym ogrzewanym pomieszczeniu; estetyka – ogrzewanie jest ukryte w podłodze i niewidoczne (nie ma grzejników); większe bezpieczeństwo, gdy w domu są małe dzieci; brak kaloryferów to więcej przestrzeni do zagospodarowania; świetne rozwiązanie dla alergików (ogrzewanie podłogowe zapobiega rozwojowi grzybów i pleśni oraz nie unosi się kurz); nie ogranicza w sposób znaczący wyboru materiałów podłogowych; duża uniwersalność – instalacja nadaje się do niemal każdego pomieszczenia. Ogrzewanie podłogowe wodne – wady: wysoki koszt wykonania instalacji (jest kilkakrotnie wyższy w porównaniu z podłogówką elektryczną) i ewentualnej naprawy; konieczność wykonania projektu lub co najmniej uwzględnienia ogrzewania podłogowego w projekcie domu; konieczność zamontowania dodatkowych urządzeń (czyli kotła, pomp, zaworów); brak możliwości wprowadzenia zmian w wykonanej instalacji; instalacja może nie zapewnić dostatecznej temperatury w pomieszczeniach, gdzie występuje ucieczka ciepła; ograniczona możliwość ustawienia mebli w pomieszczeniu i dobór dywanu (zasłonięta instalacja będzie mniej wydajna); konieczność utrzymywania temperatury w pomieszczeniach na poziomie 5°C (aby zapewnić ochronę instalacji przed uszkodzeniem w wyniku zamarznięcia); duża bezwładność cieplna, która utrudnia efektywną regulację temperatury w pomieszczeniach z tym rodzajem ogrzewania (problem ten w nowoczesnych systemach można jednak w dużym stopniu zminimalizować); konieczność regularnej obsługi kotła, przez co wodne ogrzewanie podłogowe nie będzie tak komfortowe w obsłudze jak jego odpowiedniki elektryczne; konieczność stosowania określonych materiałów podłogowych o dobrej przewodności cieplnej. Ogrzewanie podłogowe elektryczne Alternatywą dla ogrzewania podłogowego wodnego jest natomiast ogrzewanie elektryczne podłogowe, które najczęściej wykorzystywane jest w remontowanych budynkach lub w wybranych pomieszczeniach – jako uzupełnienie klasycznej instalacji grzewczej. Doskonale sprawdza się bowiem jako ogrzewanie strefowe, na przykład tylko część podłogi w łazience, kuchni, czy przedpokoju. Wbrew jednak powszechnym obawom, ten rodzaj ogrzewania elektrycznego z powodzeniem może występować w roli jedynego źródła ciepła dla całego domu (sprawdźcie, które ogrzewanie elektryczne domu opłaca się najbardziej). Co ważne, ogrzewanie elektryczne podłogowe, podobnie jak wodne, jest estetyczne i proste (nie ma konieczności montażu widocznych grzejników i rur) oraz zapewnia równomierny rozkład temperatur. Również sam proces instalacji tego rodzaju ogrzewania elektrycznego jest bardzo prosty i nieskomplikowany, podobnie zresztą jak jego eksploatacja. Ogrzewanie podłogowe elektryczne dzieli się na: bezpośrednie, w przypadku którego kable grzejne znajdują się tuż pod posadzką w warstwie zaprawy klejącej, dzięki czemu ogrzewanie działa zaraz po włączeniu (jego użytkownik ma możliwość regulacji temperatury pomieszczenia i jej okresowego obniżania przy użyciu termostatu); akumulacyjne, w którym kable grzewcze mają nad sobą 7-10 cm betonowej wylewki, działającej jako akumulator ciepła (w jego przypadku nie ma możliwość bezpośredniej regulacji temperatury, a jedyną metodą zapanowania nad zużyciem energii jest regulacja czasu ładowania). Działa ono na zasadzie ładowania ciepłem wylewki betonowej w czasie, gdy cena prądu jest niższa. Jedną z popularniejszych taryf energetycznych wykorzystywanych w domach jednorodzinnych jest taryfa G12w, która oprócz prądu tańszego w godzinach 13:00-15:00 oraz nocą (tak jak jest to w przypadku taryfy G12), oferuje dodatkowo całe weekendy oraz dni ustawowo wolne od pracy w niższej stawce. Z czysto użytkowego punktu widzenia, jest to więc bardzo wygodny sposób ogrzewania domu. Nie wymaga praktycznie konserwacji, jak i kotłowni, w przypadku gdy jest głównym źródłem ciepła. Zastosowanie znajduje najczęściej w domach pasywnych. Wówczas bowiem dzięki wykorzystaniu OZE, koszty energii elektrycznej mają mniejsze znaczenie niż w przypadku tradycyjnego budownictwa, gdzie ogrzewanie podłogowe elektryczne jest stosowane rzadziej z racji rosnących cen prądu. Elektryczne ogrzewanie podłogowe wykonane może być z: kabli grzewczych – które są najczęściej stosowanym rozwiązaniem. Elektryczne ogrzewanie podłogowe w oparciu o kable grzejne można wykonać w wylewce betonowej – posadzce na etapie budowy lub też remontu domu. Przy czym rozstaw kabli grzewczych zależy przede wszystkim od rodzaju posadzki i zakładanej mocy ogrzewania (przyjmuje się go zgodnie z instrukcją producenta); mat grzewczych – które są najprostszym do wykonania sposobem na ogrzewanie podłogowe. Dzięki bardzo małej grubości mogą być bowiem zastosowane w systemach ogrzewania podczas adaptacji i remontu istniejących już rozwiązań konstrukcyjnych, w przypadku których nie ma możliwości podniesienia podłogi. Maty grzewcze mogą być także z powodzeniem stosowane w nowym budownictwie, a także w pomieszczeniach gdzie nie ma możliwości zastosowania ogrzewania podłogowego w postaci przewodów grzejnych. Ponadto mogą również dogrzewać wybrane pomieszczenia i ich elementy, takie jak chociażby posadzka w kuchni lub łazience. Elektryczne maty grzewcze o mocy 100W/m² stosuje się dla podłóg pokrytych panelami podłogowymi, wykładziną, czy klepką, o mocy 150W/m² do podłóg pokrytych terakotą lub kamieniem, natomiast w łazienkach lub słabo ocieplonych pomieszczeniach zalecane są maty o mocy 200W/m²; folii grzewczej, której montaż w przeciwieństwie do alternatywnych systemów ogrzewania, jest prosty i szybki (w domu o wielkości 100-150 m² jej instalacja może zająć wraz z uruchomieniem tylko 1 dzień). Folia grzewcza umożliwia bardzo korzystne i zarazem niedrogie ogrzewanie niemal każdego domu. Wykonana jest ona z płaskich drutów aluminiowych zatopionych w folii poliestrowej (grubość takiej folii wynosi około 0,2 mm). Czym zatem różni się folia grzewcza od maty grzewczej? Otóż po pierwsze – sprzedawana jest ona w zestawach, składających się z modułów grzewczych, które można ciąć, ponieważ uszkodzenie jednego modułu nie zakłóca pracy zestawu (w przypadku mat grzewczych nie ma już takiej możliwości). Po drugie – specyfiką folii jest grzanie przy pomocy całej powierzchni, natomiast mata grzeje wyłącznie w miejscach, w których znajduje się na niej przewód oporowy. Ogrzewanie podłogowe elektryczne – zalety: wygoda i komfort użytkowania; szybki i niski koszt wykonania instalacji, który nie wymaga konserwacji; możliwość zastosowania na istniejących posadzkach; najmniej kurzu w pomieszczeniach; zapewnienie możliwie najwyższego komfortu cieplnego w bardzo krótkim czasie; instalacja jest niewidoczna; jest to rozwiązanie polecane alergikom (nie dochodzi do cyrkulacji powietrza, które mogłoby rozprzestrzenić kurz i roztocza); możliwość zapobiegania znacznym spadkom temperatury w pomieszczeniu dzięki trybowi antyzamarzaniowemu (temperatura nie może spaść poniżej 7°C); łatwość sterowania elektrycznym ogrzewaniem podłogowym; nie wymaga wygospodarowywania miejsca na urządzenia grzewcze; możliwość zastosowania do ogrzewania wyznaczonych powierzchni poza budynkiem, takich jak schody, czy podjazdy, co zapewnia skuteczne odladzanie i bezpieczeństwo zimą); brak obawy przed wyciekiem lub zamarznięciem instalacji. Ogrzewanie podłogowe elektryczne – wady: wyższe koszty eksploatacji niż w przypadku ogrzewania wodnego wynikające z częstych podwyżek cen prądu (jednak instalując fotowoltaikę można mieć komfortowe ogrzewanie podpodłogowe prawie za darmo); duża bezwładność cieplna (od momentu włączenia ogrzewania musi upłynąć pewien czas aby podłoga się zagrzała); konieczność demontażu podłogi w razie wprowadzania zmian; konieczność zastosowania określonych materiałów podłogowych; ograniczona możliwość aranżacji wnętrza; najlepiej uwzględnić je już na etapie projektowania domu przez architekta, ewentualnie przed remontem (w przeciwnym razie instalacja ogrzewania podłogowego elektrycznego będzie wiązać się z koniecznością zdjęcia starej posadzki w celu ułożenia elementów grzejnych). Ogrzewanie podłogowe powietrzne Ogrzewanie podłogowe powietrzne jest rozwiązaniem nowatorskim, które zostało opracowane w Szwecji i z czasem znalazło uznanie w wielu innych krajach (w tym w Kanadzie, Niemczech, Japonii, czy w Polsce). System, który tworzą zamknięte obiegi kanałów grzewczych z krążącym wewnątrz powietrzem, montowany jest bezpośrednio w płycie fundamentowej bądź stropie. Połączenie fundamentu z ogrzewaniem podłogowym przynosi korzyści w postaci: równomiernie rozłożonej temperatury i brakiem konieczności montażu grzejników; uniemożliwia przenikanie wilgoci do betonu; pozwala na zastosowanie dowolnego materiału wykończeniowego i połączenie z różnymi źródłami energii. Co ważne, powietrzne ogrzewanie podłogowe z powodzeniem może być stosowane nie tylko w domach jednorodzinnych, ale i w budynkach użyteczności publicznej, takich jak: obiekty sportowe i przemysłowe, pawilony handlowe, szkoły i przedszkola. Jednak przed zaplanowaniem powietrznego ogrzewania podłogowego, należy dokładnie zaplanować zarówno przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń, jak i zapotrzebowanie w nich na ciepło. Ogrzewanie podłogowe powietrzne – zalety: brak widocznych elementów grzejnych; równomierne ogrzanie całego budynku; szybsze ogrzewanie pomieszczeń; prosty w obsłudze system przy użyciu termostatu; możliwość ogrzewania powietrza (które jest tutaj czynnikiem grzewczym) dowolnym źródłem energii; wysoka sprawność ogrzewania; służy zdrowiu alergików (ogranicza unoszenie się kurzu i roztoczy); krótki cykl budowy płytowego fundamentu grzewczego przyspiesza budowę całego domu i obniża koszty; konstrukcja płyty fundamentowej zabezpiecza budynek przed wilgocią i grzybem; awaria systemu nie grozi zalaniem mieszkania ani kosztownymi naprawami; brak jakichkolwiek przecieków czy ryzyka zamarznięcia; obniżone koszty eksploatacji; możliwość wykorzystania systemu ogrzewania powietrznego do chłodzenia w porze letniej (przy zastosowaniu dodatkowego źródła ciepła); mała bezwładność cieplna; możliwość zaprogramowania wymaganej temperatury w ciągu dnia, jak i w nocy; możliwość połączenia instalacji z kominkiem; podłogówka powietrzna wyróżnia się bezawaryjnością (do jej prawidłowego działania nie ma również znaczenia ewentualne uszkodzenia rur). Ogrzewanie podłogowe powietrzne – wady: możliwość wykonania tylko podczas budowy budynku; potrzeba dużo więcej miejsca w stropach i ścianach zajmowanych przez kanały transportujące ogrzane powietrze; znacznie mniejsza niż w przypadku wody pojemność cieplna powietrza; jest ono głośniejsze niż ogrzewanie wodne; pomieszczenia, w których wykorzystuje się ogrzewanie powietrzem, szybciej się wychładzają w przypadku ewentualnej awarii wentylatorów lub przerw w dostawie prądu. Sprawdź bezpłatnie oferty na pompę ciepła Koszt ogrzewania podłogowego – od czego zależy? Największą popularnością cieszą się dwa pierwsze wymienione rodzaje podłogówki, a więc: ogrzewanie podłogowe wodne i ogrzewanie podłogowe elektryczne. To właśnie pomiędzy nimi najczęściej wybierają osoby zainteresowane umieszczeniem instalacji grzewczej w podłodze (ogrzewanie podłogowe powietrzne jest obecnie stosowane najrzadziej). Wiemy już czym charakteryzują się poszczególne podłogówki, czas zatem odpowiedzieć sobie na pytanie – ile kosztuje ogrzewanie podłogowe? Oczywiście wpływ na to, ile za nie zapłacimy będzie miało wiele czynników w tym: rodzaju ogrzewania podłogowego; rejonu Polski, gdzie będzie kładziona podłogówka; od tego, czy montaż ogrzewania podłogowego będzie zlecony fachowcom, czy też podejmiemy się go samodzielnie; typu powierzchni; rodzaju budownictwa; od zastosowanych materiałów (np. rodzaju rur); koniecznej instalacji; czy też wyboru elementu grzewczych. Tak więc, przy sporządzaniu wstępnego kosztorysu ogrzewania podłogowego konieczne jest uwzględnienie: robocizny (gdy zdecydujemy się na profesjonalny montaż); kotła grzewczego; projektu ogrzewania; elementów instalacyjnych (w przypadku podłogówki wodnej – rozdzielaczy, pomp cieplnych, rur, a w przypadku podłogówki elektrycznej: kabli, folii lub maty grzewczej); sterownika/termostatu do regulacji ogrzewania; materiałów izolacyjnych (wełna mineralna lub styropian, folia). Ogrzewanie podłogowe – koszt Koszt ogrzewania podłogowego kształtuje się obecnie w przedziale 180 – 250 zł/m2 brutto. Natomiast średnia cena ogrzewania podłogowego w całej Polsce wynosi 203 zł/m2 brutto. Warto tu dodać, że coraz większą popularność zyskuje ogrzewanie płaszczyznowe obejmującego nie tylko podłogę, ale również ścianę. Wówczas bowiem inwestor zyskuje gwarancję wyjątkowego komfortu cieplnego w całym domu. Jednak oprócz elementów potrzebnych do ogrzewania podłogowego, niezbędny okaże wtedy również zakup panelu ściennego z płyty gipsowej, warstwy izolacji i rurki, ułożonej między nimi. Cenniki dotyczące montażu ogrzewania podłogowego proponowane przez fachowców mogą się między sobą różnić. W związku z tym warto wcześniej porównać oferty od kilku firm i dopiero wtedy wybrać tę najbardziej korzystną dla siebie. Ogrzewanie podłogowe wodne cena Cieszące się największym zainteresowaniem ogrzewanie podłogowe wodne wymaga zastosowania szeregu elementów, które złożą się na ostateczny koszt instalacji. Na koszt ogrzewania podłogowego wodnego składają się przede wszystkim: wynagrodzenie profesjonalnego fachowca (samo ułożenie izolacji i rur oscyluje na poziomie 30-40 zł/m2); materiały budowlane (folia aluminiowa przeznaczona pod podłogówkę, styropian podłogowy), które wraz z elementami hydraulicznymi (rozdzielaczami, zaworami, rurami rozprowadzającymi wodę), to wydatek przynajmniej 20-25 zł/m2 powierzchni; zakup i montaż sterownika (wraz z montażem na ścianę jest to wydatek rzędu 300-700 zł); zakup kotła grzewczego (w zależności od jego rodzaju i poziomu zaawansowania, jego cena może wynieść od do zł); odpowiednia automatyka kotłowa do obsługi obiegu z mieszaczem, której koszt wynosi od kilkuset do zł; zestaw pomp do obiegu mieszaczowego (można go złożyć z pojedynczych elementów za kilkaset złotych lub też kupić kompletny zestaw za kilka tysięcy). Rozrzut cenowy w przypadku ogrzewania podłogowego wodnego może wynosić wraz z materiałami i fachowym montażem: od 100 zł/m² (przy użyciu najtańszych materiałów i dużej powierzchni oraz przy samodzielnym montażu podłogówki); do 200 zł/m² (przy uwzględnieniu lepszej jakości materiałów i kosztów robocizny). Średnio jednak koszt ogrzewania podłogowego wodnego przy skorzystaniu z usług niedrogiego fachowca i przy materiałach ze średniej półki cenowej wynieść powinien 140-160 zł/m² (po uwzględnieniu całego potrzebnego oprzyrządowania, jednak bez wykonania wylewki). W przypadku samodzielnej instalacji cena ogrzewania podłogowego będzie niższa o ok. 20-30 proc. Jednak należy uwzględnić wtedy to, że producenci systemów do ogrzewania podłogowego udzielają gwarancji tylko na montaż wykonany przez uprawnionego instalatora. Jak więc można zauważyć, koszt ogrzewania podłogowego wodnego jest wyższy od kosztu instalacji grzejnikowej o 30-40 proc. Jednak inwestycja w ten rodzaj podłogówki nie tylko szybko zwraca się w postaci niższych rachunków za ogrzewanie (nadwyżka wyrównuje się w przeciągu 10 -15 lat), ale i wzrasta wartość nieruchomości. Cena ogrzewania elektrycznego podłogowego Jak już wiemy ten rodzaj ogrzewania podłogowego nie potrzebuje kotła grzewczego, specjalnej lub oddzielnej instalacji Nie są również w tym przypadku potrzebne materiały montażowe, pompy zawory i rury, bowiem maty grzewcze lub kable grzewcze położone są bez dodatkowej wylewki (mogą być układane bezpośrednio pod warstwą wykończeniową podłogi – czyli bezpośrednio pod parkietem, panelami, czy płytkami). Cena ogrzewania elektrycznego podłogowego za jeden metr kwadratowy waha się w granicach: od 120 zł/m²– przy zakupie na promocji większej ilości podłogówki; do nawet 300 – 400 zł/m² (przy uwzględnieniu lepszych materiałów i mniejszej powierzchni, na której ułożona jest podłogówka). Średnia jednak cena elektrycznego ogrzewania podłogowego to 120 – 150 zł/m2 (jeżeli zdecydujemy się zamontować je osobiście) lub 200 zł/m2 (w przypadku fachowego montażu). Do tej kwoty należy jednak doliczyć wydatki związane z zakupem termostatu, który umożliwia sterowanie ogrzewaniem podłogowym. Jednak mimo tego, że cena za m² wydaje się wysoka, to w przeciwieństwie do ogrzewania podłogowego wodnego, nie trzeba już inwestować w zakup kotła grzewczego, grzejników, komina, rur, zaworów itd. Ponadto późniejszy koszt jego eksploatacji można obniżyć inwestując w panele fotowoltaiczne (sprawdźcie możliwości dofinansowania do fotowolatki). Przy czym to, ile ostatecznie zapłacimy za ten rodzaj ogrzewania uzależnione będzie przede wszystkim od: przewodów grzewczych, których koszt może wahać się od 12-15 zł/mb (w przypadku przewodów grzejnych stałooporowych) do 35 zł (przewody samoregulujące); termostatu mierzącego temperaturę w podłodze. Jest to w zależności od modelu i stopnia zaawansowania – od 100 zł (najprostszy) do 500 zł (z elektronicznym wyświetlaczem i programatorem umożliwiającym ustawienie czasu i godzin działania ogrzewania); maty grzejnej, której koszt wynosi 15 – 20 zł; płyty izolacyjnej – 100 zł/m² (stosowane podczas remontu). Ogrzewanie podłogowe – jakie wybrać? Komfort domowników korzystających z ogrzewania podłogowego jest nieporównywalny z wrażeniami towarzyszącymi stosowaniu tradycyjnych systemów ogrzewania pomieszczeń. Przy czym to, jaki jego rodzaj wybrać – wodny czy elektryczny – zależeć będzie od tego, jakim budżetem dysponujemy, od czynników eksploatacyjnych oraz czy planujemy jego montaż w starym czy nowym budownictwie. Koszt podłogówki zależy bowiem od tego, jaki typ instalacji wybierzemy i na jakiej powierzchni chcemy ją wykonać. Właściciele domów jednorodzinnych najczęściej decydują się na ogrzewanie podłogowe wodne. Wszystko z powodu zdecydowanie niższych kosztów użytkowych. Ponieważ pomimo wysokich nakładów finansowych związanych z jego instalacją, jego eksploatacja jest już znacznie tańsza niż w przypadku ogrzewania podłogowego elektrycznego. Dodatkowy bilans energetyczny poprawia również montaż pompy ciepła. Można je zatem uznać za doskonałą inwestycję, która zwróci się na przestrzeni kilku – kilkunastu lat. W tym przypadku jednak niezbędne jest wykonanie projektu oraz zakup systemu grzewczego, kotła, wygospodarowania osobnego pomieszczenia na kotłownię oraz budowa komina dymowego. Natomiast ogrzewanie podłogowe elektryczne charakteryzuje się niższym kosztem instalacji jednak ze względu na rosnące ceny prądu, jest już droższe w codziennym użytkowaniu (z tego też powodu nie sprawdza się w dużych i słabo ocieplonych budynkach). Podłogówka elektryczna gwarantuje natomiast komfortową obsługę i szybko generuje ciepło. Ponadto, w celu zmniejszenia rachunków za ogrzewanie, może ona współpracować z instalacją fotowoltaiczną, bowiem prąd, który generuje się za pomocą paneli fotowoltaicznych jest w pełni darmowy. Należy tu również wspomnieć o braku kosztów konserwacji związanych z corocznymi przeglądami instalacji jak i bezawaryjnością elektrycznych przewodów grzejnych (najlepsi producenci udzielają pełnej gwarancji na swoje systemy nawet do 20 lat). Warto jednak pamiętać o tym, że zarówno montaż ogrzewania podłogowego, jak i wodnego najlepiej jest powierzyć sprawdzonym i doświadczonym fachowcom, którzy posiadają dobrą opinie i udzielają gwarancji na swoje usługi. Sprawdź bezpłatnie oferty na pompę ciepła Ogrzewanie podłogowe – zalety Ogrzewanie podłogowe coraz częściej wypiera grzejniki. Nie powinno to nikogo dziwić bowiem wyróżnia się ono szeregiem udogodnień, jakich nie może zaoferować tradycyjne ogrzewanie konwekcyjne. Wśród największych zalet ogrzewania podłogowego wymienia się przede wszystkim: optymalizację kosztów – dobrze dobrane do powierzchni poszczególnych pomieszczeń i prawidłowo założone ogrzewanie podłogowe to rozwiązanie, dzięki któremu można obniżyć rachunki za prąd. W porównaniu z grzejnikami elektrycznymi wyróżnia się stałą temperaturą, lepszą efektywność grzewczą i mniejszym zużyciem energii. Ponadto na minimalizację kosztów wpływ ma dobór materiałów wykończeniowych i zagospodarowanie przestrzeni w pomieszczeniu z podłogówką czy dobór materiałów wykończeniowych; możliwość zintegrowania ze wszystkimi źródłami energii, w tym: kolektorami słonecznymi, pompami ciepła, kotłami gazowymi, olejowymi i elektrycznymi; równy rozkład temperatur w pomieszczeniach, dzięki któremu użytkownik odczuwa komfort cieplny. Efektem ogrzewania podłogowego jest wyższa temperatura przy podłodze niż na poziomie głowy (w pomieszczeniach z podłogówką, ciepłe powietrze znajduje się u dołu i w naturalny sposób unosi się ku górze, a nie odwrotnie, jak w przypadku ogrzewania z grzejnikami); zalecane w domach w którym mieszka alergik, czy astmatyk. Podłogówka bowiem niweluje problem „wirowania” kurzu i roztoczy w powietrzu (utrzymuje ciepło u dołu); estetyka pomieszczeń, w których położona została podłogówka (brak grzejników na ścianach poprawia nie tylko wygląd pomieszczeń, ale i komfort poruszania się, czy też łatwość utrzymania porządku); wygoda – ogrzewanie podłogowe daje właścicielowi ogromny komfort użytkowania, ponieważ nie wymaga jak w przypadku kotłów na paliwo stałe, ani miejsca na przechowywanie opału, ani regularnego uzupełniania jego stanu; łatwa aranżacja pomieszczeń – ukryta w podłodze instalacja nie zajmuje miejsca na ścianie i sprawia, że użytkownik ma większą powierzchnię do zagospodarowania (jest to zwłaszcza znakomite rozwiązanie gdy planujemy duże przeszklenia); ekologia i oszczędność – ponieważ wykorzystując tak popularne ostatnio odnawialne źródła energii (instalacje fotowoltaiczne czy przydomowe elektrownie wiatrowe) można zredukować koszty związane z comiesięcznymi opłatami za prąd niemal do zera. Informacje o autorze Katarzyna Fodrowska W kręgu jej zainteresowań leżą tematy związane z budownictwem, architekturą, naukami przyrodniczymi i bieżącymi wyzwaniami stojącymi przed polską energetyką. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących prądu, gazu, pomp ciepła i odnawialnych źródeł energii. Propagatorka zdrowego stylu życia i ekologicznych rozwiązań. Wolny czas lubi spędzać na czytaniu i spacerach, a także oddawaniu się swoim dwóm największym pasjom, jakimi są astronomia i flamenco. Marcin ma działkę, na której jest tylko prąd. Postanowił wybudować dom energooszczędny, w którym jedynym źródłem ciepła jest energia elektryczna. W dodatku wyliczył sobie, że za ogrzewanie nie będzie płacił więcej niż 190 zł miesięcznie. Niemożliwe? My potwierdzamy, że to może się udać! Pod warunkiem, że dom jest odpowiednio zbudowany. Jaki dom Katarzyna i Marcin wybrali projekt domu parterowego o powierzchni 152 m2. Projekt przerobiono z gotowego na potrzeby oszczędzania energii. Zniknęło np. okno od północy. Powód – było od „zimnej” strony. Zgodnie z zasadą: od północy okien jak najmniej albo wcale. Od południa okna są powiększone, by zyski ciepła były większe. Wydłużył się okap. W najdłuższy dzień w roku słońce wchodzi tylko 20 cm w płaszczyznę okna, nie będzie więc przegrzewać wnętrza latem. Nasz komentarz Dom Katarzyny i Marcina jest podporządkowany dążeniu do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło. Nie jest duży, jego bryła jest dość zwarta, chociaż pod tym względem nie jest idealny. Rzut jest zbliżony do kwadratu, co jest korzystne. Oczywiście z punktu widzenia oszczędzania energii lepiej byłoby, gdyby nie był parterowy. Decyzja była jednak świadoma, a ewentualne straty ciepła zostaną zrekompensowane znakomitym ociepleniem wszystkich przegród. Technologia budowy Technologia budowy została zmieniona tak, by dom był energooszczędny: fundament z bloczków betonowych, podłoga na gruncie ocieplona w sumie 25 cm styropianu w trzech warstwach na zakład + 3 cm wylewki zbrojonej, na niej przewody grzejne elektryczne i 9 cm wylewki akumulacyjnej. Warstwa wierzchnia to panel podłogowy lub gres. Ściany z betonu komórkowego odmiany 400 (a nie jak w projekcie 600, o gorszych właściwościach), grubość 24 cm, na pióro i wpust. Bloczki klejone na zaprawę cienkowarstwową. – Ściana musi być idealnie równa – tłumaczy Marcin. – Dom jest ocieplony styropianem o frezowanych krawędziach. Chodzi o to, by ułożyć go jak najściślej, bez szpar. Styropian jest specjalny – z domieszką grafitu, który poprawia parametry izolacyjne materiału (współczynnik przewodzenia ciepła wynosi λ = 0,031 W/(m·K) – zwykły styropian ma blisko 0,04). Decyzją inwestora po ułożeniu płyt styropianowych każde łączenie było uszczelniane pianką poliuretanową, żeby zamknąć ewentualne szczeliny. Styropian został przytwierdzony klejem, bez kołkowania – kołki pogarszają parametry izolacyjne. Strop został zmieniony z prefabrykowanego na drewniany. Chodzi o to, by między belkami zmieścić część półmetrowego ocieplenia. Marcin planuje wysypanie 24 cm granulatu styropianu, a na wierzchu 24 cm wełny mineralnej. Jeśli by kiedyś postanowił wykorzystać nieużytkowe poddasze, izolację przeniesie na połacie dachu. Nasz komentarz Nie bez znaczenia jest materiał, z którego wzniesiono ściany. Bloczki z betonu komórkowego łączone na pióro i wpust z użyciem zaprawy cienkowarstwowej ułatwiają zachowanie równej powierzchni, dzięki czemu w warstwie izolacji unika się szczelin. Zamocowanie styropianu bez użycia kołków, jedynie na klej, jest dopuszczalne, gdy ściana jest niska – tak jest w domu parterowym. Dzięki tej decyzji udało się uniknąć mostków cieplnych. Jest to bardzo istotne dla osiągnięcia niskiego zapotrzebowania na ciepło budynku, o czym zwykle nie chcą pamiętać wykonawcy. Mimo iż do ocieplenia ścian użyto frezowanych płyt styropianowych, szczeliny między nimi i tak wypełniono pianką poliuretanową. Taka dbałość o staranne wykonanie ocieplenia pozwala mieć nadzieję, że teoretycznie obliczone właściwości energetyczne domu nie będą odbiegać od rzeczywistych. Współczynnik U = 0,01 W/(m2·K) to trzy razy mniej, niż dopuszczają polskie przepisy. Straty ciepła przez ściany są więc aż trzy razy mniejsze od dopuszczalnych! POLECAMY: Zobacz projekty gotowe domów energooszczędnych z kolekcji MURATORA Szczelina między garażem a domem To kolejne rozwiązanie służące ograniczaniu cieplnych potrzeb domu. Przerwana została ciągłość wieńca – konieczne były nawet stalowe belki poza belkami drewnianymi w stropie garażu, by utrzymać stabilność ścian. Cel tego „przecięcia” domu to zapobieganie mostkom cieplnym. Powstałyby, gdyby wieniec garażu i wieniec domu łączyły się, bo garaż będzie nieogrzewany. Nasz komentarz Nie każdy zdaje sobie sprawę, jak duże straty ciepła wynikają z połączenia konstrukcji domu i nieogrzewanego garażu. Nie wystarczy ocieplić oddzielającą je ścianę. Nie da się zachować ciągłości warstwy izolacji na całej jej powierzchni – ciepło i tak będzie przewodzone do zimnego otoczenia przez elementy konstrukcji. Odsunięcie ścian garażu umożliwia zachowanie ciągłości warstwy izolacji na ścianie domu, czyli uniknięcie mostka cieplnego. Ściany garażu dostawia się do już ocieplonego domu. Garaż jest wtedy osobnym budynkiem. Takie rozwiązanie wymaga zmian w konstrukcji. W domu pana Marcina wieniec garażu miał być połączony z wieńcem domu. By nie tworzyć mostka, konstrukcję rozdzielono. Okna w domu Okna w domu Katarzyny i Marcina mają w sumie 33 m2. Nie są to zwykłe okna, lecz energooszczędne. Trzyszybowe – wypełnione argonem, pięciokomorowe z wkładką termiczną z pianki poliuretanowej. Współczynnik U szyb wynosi 0,5 i 0,6 W/(m2·K), a w przypadku całego okna 0,85 W/(m2·K). Okna są wysunięte w warstwę ocieplenia. Jest to możliwe dzięki specjalnym kotwom dźwigającym ciężar okien. Nasz komentarz Żeby nie zepsuć świetnego efektu uzyskanego dzięki ociepleniu ścian, dachu i podłogi, trzeba było zadbać również o stolarkę. Nie mogły to być pierwsze lepsze okna i drzwi, tylko wyroby o szczególnie dobrych parametrach cieplnych. Marcin zwrócił uwagę na to, by okna zostały zamontowane w płaszczyźnie warstwy izolacji, a nie, jak to się nieraz robi, na równi z murem, przez co między izolacją a ocieploną ramą okna powstaje mostek cieplny. Ogrzewanie elektryczne Marcin wie, że dom jest dobrze ocieplony. Zatem ogrzewanie elektryczne będzie rozwiązaniem niedrogim. W całym domu w podłodze są ułożone kable grzejne. Z wyliczeń wynika, że na sezon grzewczy dom potrzebuje 3700 kWh energii (24,6 kWh na 1 m2 na rok). Mogłyby ją dostarczyć kable o mocy około 7 kW (3700 kWh/rok podzielono przez 3 h i 180 dni – według obliczeń podłogówka będzie pracować tylko w taryfie drugiej, od dwóch do trzech godzin na dobę przez sezon grzewczy, czyli mniej więcej pół roku). Inwestor, nie będąc pewnym swoich wyliczeń, zainstalował kable o mocy niemal dwukrotnie większej – 12,8 kW. To powinno wystarczyć, by utrzymać w domu temperaturę 22°C. 3700 kWh w tańszej taryfie będzie kosztowało 1120 zł. Zatem przez pół roku Katarzyna i Marcin będą płacili po 190 zł za ogrzewanie. Przez drugą część roku rachunki będą tylko za ciepłą wodę użytkową (z podgrzewacza pojemnościowego o pojemności 120 l z grzałką elektryczną o mocy 2 kW). Nasz komentarz Założenie było takie: zainwestować więcej w ocieplenie, zaoszczędzić na instalacji grzewczej. Jak wynika z obliczeń, dom Marcina potrzebuje do ogrzewania zaledwie 3700 kWh energii/rok. Dla porównania do ogrzania domu o podobnej powierzchni, ale wzniesionego bez szczególnej dbałości o charakterystykę cieplną, spełniającego jedynie wymagania narzucone w przepisach, potrzeba około 20 000 kWh energii rocznie. Jeśli za ogrzewanie Marcin będzie płacił tylko 1/6 tego co inni, to urządzenia grzewcze w jego domu nie muszą być specjalnie wyrafinowane. Dlatego wybór padł na ogrzewanie elektryczne. Tańszego rozwiązania nie ma, o ile ma być komfortowo. Urządzenia są tanie, ale jak wiadomo, za prąd płaci się duuużo. Chyba że ma się taki dom jak Katarzyna i Marcin.

miesięczny koszt ogrzewania domu wynosi 400